Określenie Boga w Teorii wiecznego istnienia

Określenia Bytu Pierwoistnego

Traktując Byt Pierwoistny jako cel poznania, należy wziąć pod uwagę to, że:

powinien być Sprawczą Pierwszą Przyczyną,

powinien być Początkową Koniecznością,

powinien być Pierwotnym Źródłem Wszystkiego,

powinien być Absolutem i Absolutnym Dobrem

powinien być Doskonałością,

powinien być Nieskończonością i Wiecznością.  

 

Cechy Bytu Pierwoistnego

Teoria wiecznego istnienia przyjmuje w swych tezach trzy podstawowe cechy Bytu Pierwoistnego. Są nimi:

Wieczność, Absolutność i Doskonałość.

 

Atrybuty Bytu Pierwoistnego 

Według teorii wiecznego istnienia pierwszym głównym atrybutem Bytu Pierwoistnego jest Jego Strona Wewnętrzna, czyli Osobowość, którą kształtują Jego przymioty. Drugim głównym atrybutem jest Jego Praenergia, czyli Energia Pierwszej Przyczyny, która razem z Jego Osobowością są „tworzywem” wszechrzeczy.

 

Przymioty Bytu Pierwoistnego

Według teorii wiecznego istnienia Jego przymiotami są Wola, Inteligencja i Uczuciowość, które przenikając się, tworzą Centrum Jego Osobowości. Mój system określa to Centrum jako Źródło Miłości, czyli Serce.

 

Aktywność Bytu Pierwoistnego

Jak podałem powyżej, przymioty Bytu Pierwoistnego tworzą wspólnie z Jego atrybutami stan będący Centrum Jego Osobowości, czyli Serce. Dzięki tym przymiotom i atrybutom wytwarza ono Pierwoistną Siłę Miłości. Jest ona siłą stwórczą. Na płaszczyźnie naukowej jest ona traktowana jako super siła. To ona zapoczątkowała wszechświat ze wszystkimi formami energii, materii, sił, praw natury oraz żywych bytów.